RUMOR VARIUS
Anno 2002 - fasciculum 145
.
Imperator sub ianua considit in sessibulo.
Cappam de capite suo rapit; stat cute capitis deglupta, sed ita, ut spectatores non videant rem atrocissimam.
Patrem bracchiis complectitur.
Rea lente redit ad Caesarem Runcinam.
Imperator surgit.
Omnes stant defixi.
Rea domum init capite demisso.
Dextrorsum abit pabulum gallinarum dispergens, camerarii sequuntur. Omnes stant immoti.
Iterum omnia fumo nigro obvolvuntur.
Nox Iduum Martiarum anni quadringentesimi septuagesimi sexti… Imperatoris cubiculum dormitorium. A sinistris series fenestrarum. In recessu ianua. A dextris lectus, altera ianua. Medio in cubiculo duo pulvinaria, quibus inter se coniunctis formatur angulus clausus et versus spectatores late apertus. Medio loco inter pulvinaria sito parva mensa humilis lautiuscula. In proscenii parte dextra et sinistra armarium parietale. Nox. Luna plena. Cubiculum in tenebris est situm. Fenestris tantum in pavimento et parietibus areae lucidae delineantur. Ianua in recessu sita aperitur. Apparet Pyramus lucernam trium bracchiorum tenens, qua alteram accendit iuxta lectum positam. Tum venit in proscenium lucernamque in mensa ponit. Imperator apparet in ianua dextra. Qui indutus est veste dormitoria aliquatenus detrita. Post eum Achilles.
Induit vestem dormitoriam deponitque coronam lauream.
Dat Pyramo coronam lauream. Qui eam supra lectum suspendit.
Considit in pulvinari dextrum.
Achilles poculum ponit ante Imperatorem in mensa. Pyramus infundit.
Camerarii dorsa inclinant et exeunt. Pyramus secum aufert lucernam iuxta lectum positam. Nihil nisi proscenium illuminatur. Recessus positus est in lumine lunae augescente. E recessu venit lulia.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13
Romulus Magnus* (Pars 7)
.
*Friderici Dürrenmatt (1921-1990) Helvetii narratoris et comoediographi ingeniosi Romulus Magnus (Romulus der Grosse) comoedia historica fidei historicae contraria quattuor actibus scripta, anno 1948 primum acta, annis 1958 et 1964 retractata, anno 2000 a Nicolao Gross Germano Coreanensi in Latinum conversa.
Rea:
Mi pater.
Aemilianus:
Salve Imperator bene cenandi et feliciter meridiandi. Salvos sies, Imperator gallinarum et dispensator ova pariendi! Macte virtute esto, quem milites appellant Romulum Parvum.
Romulus:
eum aspectat oculis acutis: Tu es Aemilianus, sponsus filiae meae.
Aemilianus:
Tu primus es, qui me recognoscat, Imperator Romule. Ne filia tua quidem me recognovit.
Romulus:
Ne dubites de puellae amore. Senes tantum sunt sagaces. Salvere te iubeo, Aemiliane.
Imperator sub ianua considit in sessibulo.
Aemilianus:
Reliqui custodiam Germanicam, Imperator Romae. Necavi milites, qui me custodiverant, occidi canes, qui me persecuti erant. Pedibus ad te veni. Auguste, permensus sum regni tui infinitam vastitudinem, miliarium de miliario, gradum de gradu. Vidi Imperium tuum, o pater orbis terrarum.
Romulus:
Ex quo sum Imperator, non iam reliqui villam meam. Narra mihi de regno meo, Aemiliano.
Aemilianus:
Strittabam per urbes destructas et vicos fumantes, pervadebam silvas concisas, incedebam per agros conculcatos.
Romulus:
Perge.
Aemilianus:
Videbam viros trucidatos, mulieres constupratas, parvulos fame absumptos.
Romulus:
Perge.
Aemilianus:
Audiebam saucios clamantes, captivos quiritantes, caupones abligurrientes, lucripetas hinnientes.
Romulus:
Quae narras mihi non sunt ignota, nam animo fingo.
Aemilianus:
Animo haec cum fingas, pascis gallinas.
Romulus:
Imperator manum retraxit a populo suo.
Aemilianus:
Tu cum dolores noveris populi tui, nihil facis nisi habes cenam tuam.
Romulus:
Imperator subditos reliquit.
Aemilianus:
Cum Roma ceciderit, tu dormitas!
Romulus:
Imperator regnum reliquit hostibus.
Aemilianus:
Novistine hostes tuos, Imperator Romae?
Romulus:
Imperator novit populum suum.
Aemilianus:
Ergo fac noscas hostes tuos! En me ante te stantem, a gallinis plausitantibus ab aulicis tuis ridiculis circumdatum, inquinatum, verberatum, conculcatum, sub iugum missum necnon alio modo vexatum.
Cappam de capite suo rapit; stat cute capitis deglupta, sed ita, ut spectatores non videant rem atrocissimam.
Rea:
Aemiliane!
Patrem bracchiis complectitur.
Aemilianus:
Hostes tui mihi praefecto Romano, qui pacem amaveram et mentem plurimum valere credideram, qui clam ad illos venerat ad Germanos Romanis placandos, cutem de capite deripuerunt, o Imperator orbis terrarum.
Romulus:
Imperator hoc videt, sed Imperator non cedit.
Aemilianus:
I ad illum, a quo possideris, filia Imperatoris.
Rea lente redit ad Caesarem Runcinam.
Aemilianus:
Filia tua facta est uxor fabricatoris bracarum, Imperator Romae, et Imperium tuum servatum est infamia mea.
Imperator surgit.
Romulus:
Imperator hoc conubium non admittit.
Omnes stant defixi.
Caesar Runcina:
Atta!
Rea:
Nubam ei, pater. Tu me non impedies, ne servem patriam.
Romulus:
Filia mea cedet voluntati Imperatoris. Imperator scit, quid faciat regnum flammis iniciens, diffringenda demittens, morti destinata conculcans.
Rea domum init capite demisso.
Romulus:
Geramus officium nostrum, Pyrame. Cedo pabulum gallinarum. Auguste! Tiberi! Traiane, Hadriane, Marce Aureli! Odoacer!
Dextrorsum abit pabulum gallinarum dispergens, camerarii sequuntur. Omnes stant immoti.
Tullius Rotundus:
Facite statim pergatis comburere archiva!
Iterum omnia fumo nigro obvolvuntur.
Aemilianus:
Iste Imperator pereat!
Actus tertius
Nox Iduum Martiarum anni quadringentesimi septuagesimi sexti… Imperatoris cubiculum dormitorium. A sinistris series fenestrarum. In recessu ianua. A dextris lectus, altera ianua. Medio in cubiculo duo pulvinaria, quibus inter se coniunctis formatur angulus clausus et versus spectatores late apertus. Medio loco inter pulvinaria sito parva mensa humilis lautiuscula. In proscenii parte dextra et sinistra armarium parietale. Nox. Luna plena. Cubiculum in tenebris est situm. Fenestris tantum in pavimento et parietibus areae lucidae delineantur. Ianua in recessu sita aperitur. Apparet Pyramus lucernam trium bracchiorum tenens, qua alteram accendit iuxta lectum positam. Tum venit in proscenium lucernamque in mensa ponit. Imperator apparet in ianua dextra. Qui indutus est veste dormitoria aliquatenus detrita. Post eum Achilles.
Romulus:
Bonam cenam cum comedissem, alterum tantum balneando recreatus sum. Hic dies fuit patheticus, quales mihi displicent. Tali die nihil mihi prodest nisi balneare. Indoles mea non apta est ad res tragicas, Achilles.
Achilles:
Maiestas tua optatne togam imperialem an vestem dormitoriam?
Romulus:
Vestem dormitoriam. Hodie non iam gubernabo rem publicam.
Achilles:
Maiestas tua oportet adhuc subscribat edicto, quod pandetur populo Romano.
Romulus:
Hoc cras faciam.
Induit vestem dormitoriam deponitque coronam lauream.
Romulus:
Ah in meo capite adhuc posita est corona laurea. Balneaturus oblitus eram eandem deponere. Eandem suspende supra lectum, Pyrame.
Dat Pyramo coronam lauream. Qui eam supra lectum suspendit.
Romulus:
Quot folia restant in corona?
Pyramus:
Duo.
Romulus:
Ergo hodie mihi eroganda fuit pecunia ingens.
Considit in pulvinari dextrum.
Romulus:
Da mihi poculum vini, Achilles.
Achilles:
Maiestas tua optatne Falernum an Syracusanum?
Romulus:
Falernum. Tempore hodierno oportet bibatur optimum.
Achilles poculum ponit ante Imperatorem in mensa. Pyramus infundit.
Pyramus:
Una tantum lagoena Falerni restat nobis, anni septuagesimi, mi Imperator.
Romulus:
Ergo eandem hic relinquas.
Achilles:
Mater patriae optat ut loquatur cum Maiestate tua.
Romulus:
Imperatrix ineat. Non iam egeo lucerna altera.
Camerarii dorsa inclinant et exeunt. Pyramus secum aufert lucernam iuxta lectum positam. Nihil nisi proscenium illuminatur. Recessus positus est in lumine lunae augescente. E recessu venit lulia.
Iulia:
Veni, ut ultimo tecum loquar.
Romulus:
Induta es veste itineraria, cara uxor.
Iulia:
Hac nocte ibo in Siciliam.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13